Het bakkertje in mijn wijk is best klein, terwijl de Utrechtse jaren `30 wijk behoorlijk groot is. Dat levert rond lunchtijd en op zaterdagen lange rijen op. Soms zo lang dat de klanten op straat staan te wachten. Vervelend, maar het is niet anders. Om de wachtenden zo eerlijk mogelijk te helpen had de bakker een handig systeem. Iedereen die binnenkomt trekt een nummertje en wanneer de middenstander jouw nummertje roept, ben je aan de beurt. Hartstikke handig.
Een paar weken geleden
was het nummertjesapparaat spoorloos verdwenen. Op mijn eerste
vakantiedag vroeg ik de bakker waar het apparaat eigenlijk gebleven was. Een
diepe zucht en een nors hoofd aan de andere kant van de balie beloofden
niet veel goeds. Op de drukste momenten trekken sommige mensen een nummertje,
constateren dat ze lang moeten wachten en besluiten dan ondertussen vast andere
boodschappen te gaan doen.
Het nummertjesapparaat werkt dus
niet. Zij die wachten, worden niet beloond voor hun geduld. Onrust in de
bakker, want iedereen houdt nu zijn beurt weer zelf in de gaten door
enigszins zenuwachtig oogcontact te houden met de laatste in de rij om
mogelijke voordringers achter zich te houden. Het bakkertje puilt wederom
uit van moeders met ongeduldig-op-kaasstengels-wachtende kinderen. De bedoeling
was de klanten zo eerlijk mogelijk te helpen, maar – helaas – het systeem werkte
niet.
Wat een gedoe. En dat voor een
brood. Gelukkig had ik vakantie en zou ik in Frankrijk deze doorgeschoten
gehaastheid van mijn buurtgenoten achter me laten. Dacht ik. Op de eerste dag
viel mij het grote aantal bedjes met handdoeken bij het zwembad op. Maar waar
zijn de mensen die erop zouden moeten liggen dan? En wat bleven die bedjes lang
leeg. Soms tot het einde van de middag. Niet veel later begreep ik dat dit
fenomeen ‘afleggen’ heet. Je zou toch eens een uurtje geen zwembadbedje hebben…
Een bakker in een jaren `30 wijk
in Utrecht of een zwembad in Frankrijk met daarin – hoe ironisch – een aantal
kinderen spelend met een paarse krokodil. Te klein bakkertje of te weinig
bedjes? Er klopt iets niet in het systeem en mensen gaan rare oplossingen
bedenken die het systeem met haar beperktheid nog inefficiƫnter en
frustrerender maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten